Els Hogenes-Grootmeijer (84) over haar passie voor petanque:
“Een echte sport voor iedereen!”
Met een sportieve achtergrond en een leven lang passie voor balsporten, heeft Els Hogenes-Grootmeijer een passie voor petanque. Ze speelt al meer dan 20 jaar en is actief lid van Petanque Barneveld en tweede lid bij ‘t Zwijntje in Apeldoorn. We (redactie NJBB) spraken met haar over wat deze sport zo speciaal maakt.
Van hockeyveld naar het bouleveld
Els groeide op in een sportief gezin, met een vader en broer die fanatieke cricketers waren. Zelf was ze jarenlang een snelle spits op het hockeyveld. “Balsporten zijn mij met de paplepel ingegoten,” vertelt ze.
Haar kennismaking met petanque kwam onverwacht. “Een vriendin nam me mee naar De Hakhorst in Leusden, en vanaf dat moment was ik verkocht. In het begin was het vooral de gezelligheid die me aantrok, maar toen ik in de NPC ging spelen, ontdekte ik de echte sportkant van petanque. Concentratie en tactiek werden belangrijk, en het competitiegevoel van vroeger kwam helemaal terug.”
Uitdagingen en plezier in de NPC
Els speelt met haar team in de NPC en heeft samen met hen de weg afgelegd van de zesde naar de derde divisie. “Je merkt wel dat het niveauverschil toeneemt, maar in elke divisie blijft de geest van competitie voelbaar. Promoties worden met trots gevierd, behoud is een opluchting en degradatie is even slikken.”
Wat haar vooral aanspreekt, is de diversiteit binnen haar team. “Bij ons spelen mannen en vrouwen, twintigers en tachtigers samen. Dat zie je in bijna geen enkele andere sport, en dat maakt petanque uniek: een echte sport voor iedereen.”
Een sportieve en sociale rol
Naast de wedstrijden en toernooien, hecht Els veel waarde aan het sociale aspect van petanque. “Bij meer dan 40 verenigingen ben ik te gast geweest. Het is geweldig om steeds oude bekenden te zien, maar ook nieuwe mensen te ontmoeten. Even een praatje en dan de baan op – daar kijk ik altijd naar uit.”
Strijd voor een boulehal
Een van Els’ mooiste herinneringen is de promotie van haar team naar de derde divisie. “We gingen landelijk spelen! Dat gaf zoveel voldoening.”
Maar deze promotie bracht ook een probleem aan het licht: haar vereniging had geen overdekte hal. “We waren al jaren in gesprek met de gemeente, maar zonder resultaat.” Daarop besloot Els een ingezonden brief te sturen naar de Barneveldse Krant met de kop: ‘Noodkreet van een 82-jarige kampioene’.
“Ik schreef over petanque als middel om fysiek en mentaal fit te blijven, maar ook om eenzaamheid te bestrijden. Zonder hal konden we bij slecht weer niet spelen. Gelukkig pakte de gemeente dit op, en nu lijkt het erop dat we binnen afzienbare tijd een mooie boulehal krijgen!”
Plezier voor iedereen
Els hoopt nog lang door te gaan met haar geliefde sport. “Petanque blijft me uitdagen, zowel fysiek als mentaal. Het is een prachtige sport, en dat plezier gun ik iedereen!”
|
